سرطان پستان شايع‌ترين سرطان در خانم‌ها مي‌باشد. و از علت‌هاي اصلي مرگ و مير به علت سرطان است. در حدود 75% بيماران نهايتاً مبتلا به متاستاز سرطان پستان مي‌شوند.
70 تا 80 درصد بيماران گيرنده‌هاي هورموني مثبت دارند. در بيماران جوان‌تر احتمال مثبت بودن گيرنده‌هاي استروژن و پروژسترون كمتر و در افراد مسن‌تر اين احتمال بيشتر است. درمان هورموني در بيماران با گيرنده هورموني مثبت يك گزينه خوب براي درمان سرطان متاستاتيك پستان است.
اين روش درماني بويژه براي بيماران كم‌خطر موثرتر است.
در بيماران با متاستاز به استخوان و بافت نرم و بيماران با متاستاز احشايي كه بيماري با سير آهسته دارند و بدون علامت هستند و يا علامت زيادي از گرفتاري ارگان ندارند، هورمون درماني يك روش معقول ومفيد است.
هورمون درماني در بيماران متاستاتيك پره منوپوز با Tamoxifen يا مهار تخمدان با آنالوگ GnRH و يك مهاركننده آروماتاز (AI) انجام مي‌شود.
اضافه كردن Fulvestrant به آنالوگ GnRH و AI نيز مي‌تواند مطرح شود.
در خط بعدي هورمون درماني استفاده از مهاركننده‌هاي Evrolimus, Palbociclib CDK4/6 مطرح مي‌شود.
2 تا 3 خط درماني در پيشرفت بيماري مي‌توان از (هورمون درماني) استفاده كرد. و پس از پيشرفت بيماري روي خط دوم يا سوم هورمون درماني بهتر است از شيمي درماني استفاده كرد يا بيمار در صورت شرائط عمومي نامناسب براي شيمي درماني تحت درمان نگهدارنده قرار گيرد.
در زنان يائسه كه به سرطان پستان متاستاتيك مبتلا هستند و گيرنده هورموني مثبت دارند و هورمون درماني يك روش انتخابي است. استفاده از AI، مهاركننده CDK4/6 و AI يا FUlvestrant و AI مي‌تواند درمان خط اول باشد و در پيشرفت بيماري روي خط اول درمان مي‌توان از AI و Evrolimus استفاده كرد.
درمان با مهار CDK4/6 و Fulvestrant در خط دوم و سوم هورمون درماني مفيد است و پس از خط 2 يا 3 درمان بهتر است بيمار شيمي درماني دريافت نمايد.
دكتر اسدله موسوي
مركز تحقيقات هماتولوژي، انكولوژي و پيوند سلول‌هاي بنيادي دانشگاه علوم پزشكي تهران
—————————
دانستنیهای سرطان – سال بیستم، شماره 36 و 37
بهار و تابستان 1398
Understanding Cancer – Vol 20 – No. 36,37 – 2019